de kava ceremonie en meer
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
09 Februari 2007 | Tonga, Nuku'alofa
Kava drinken
Afgelopen zondag zou ik met Soni naar de kerk gaan, hij zei dat die om 10.00 begon. Ik opgestaan, gedoucht en ontbeten maar Soni was er niet. Later kwam hij aan. Hij was naar de ochtendkerk om 5.00 gegaan en was daarna kava blijven drinken (zal zo verder uitleggen wat dat is). Om 9.00 zei hij zullen we gaan. Ik begreep niet waarom we al weg moesten omdat de kerk een paar meter verder in de straat is, maar ging maar mee. Toen we bijna bij de kerk waren zegt hij: jij gaat zo de kava serveren. Ik was een beetje verrast, ik wist namelijk niet wat ik moest doen. Maar ik kon natuurlijk moeilijk weigeren dus ik heb maar gewoon gedaan wat Soni zei dat ik moest doen.
De Kava drinkceremonie
Eerst even uitleggen wat kava precies is. Kava is een drankje dat er uitziet als water gemengd met zand, als modder dus. Het heeft een licht bruine kleur. Het is gemaakt van de grondwortel van de kavaplant (Piper methysticum). Als je het drinkt worden je tong en lippen gevoelloos en je er heel relaxed van (dit heb ik van de mensen die het drinken, heb het zelf nog niet geproefd). Het heeft blijkbaar een heel sterke smaak en velen vinden het niet lekker, maar drinken het toch omdat het deel uitmaakt van de ceremonie en het sociale en culturele leven van Tonga. Het nadeel van dit drankje is dat je er heel lui van wordt en als je veel drinkt kan je niks anders dan slapen. Niet echt handig als je de volgende dag moet werken om 8.30 en je de nacht ervoor tot 5.00 kava bent blijven drinken, zoals Soni soms. Ze maken het drankje nu van poeder van de wortels van de kava plant en niet meer helemaal zelf. Althans de vrouw maakte het eerder voor hun, maar nu kopen ze het poeder en mengen het volgens mij met water. Het drankje het Kava-Tonga. Traditioneel mogen alleen mannen drinken en moet een ongetrouwde vrouw de kava serveren. Dit gold ook voor de kava ceremonie die ik heb bijgewoond en daar zal ik nu mee verder gaan.
Bij de kerk was een apart gebouwtje waar allemaal mannen, vooral ouderen, in een kring zaten met voor hun enkele blikjes die als asbak dienden en waar ze restjes kava in kwijt konden. Verder hadden ze allemaal een halve kokosnoot als beker (net als die waar wij het Mongozobier uitdronken Roos en Lieke. Hmm heb daar nu wel zin in, maar dan moet ik in ander werelddeel zijn). Ik moest achter een hele grote houten kom zitten, aan het hoofd van de cirkel. Daar zat de Kava-Tonga in. Ik kreeg een soeplepel in de hand gedrukt en moest daarmee de kava in de kokosnootbekers schenken die de mannen aan beide zijden aanreikten. Ik moest wel eerst goed roeren want anders blijft de drap (de kava) op de bodem liggen. Ze vroegen of ik ook wat wilde, maar heb maar geweigerd omdat ik om 9.00 ’s kava drinken net nadat je ziek bent geweest niet zo’n goed idee vind. Zag er ook niet zo smakelijk uit, maar ik wil het wel een keer proberen. Soms moest ik wat zeggen zoals malo (dank u) of iets dergelijks, maar gelukkig fluisterde Soni het me allemaal in. Het was allemaal een beetje ongewennig.
De mannen drinken en kletsen. Vind het nog steeds raar zo vroeg zo'n drankje drinken voor kerk. Ook de pastoors drinken het en die moeten de kerkdienst nog leiden! De mannen die iets tegen me zeiden wilden allemaal met mij trouwen. Ik zei dat ze te oud voor mij waren en dat ze dan naar Nederland mee moesten komen. Toen zeiden ze dat ze 19 waren! Maar dat hoort bij Tonganen die maken echt de hele tijd grapjes. Je weet nooit of ze iets menen of dat ze gewoon zitten te geinen. De helft van de tijd of meer zijn het gewoon grapjes. Die mannen hebben het trouwens mooi voor elkaar. Bediend worden de hele dag en drinken en kletsen en het wordt nog als goed gezien ook! De kava drinkclubs horen bij de kerk. Als mannen dus kava gaan drinken gaan ze naar hun eigen kerk. En dat kan meerdere avonden in de week en op zondag de hele dag.
Na de kerkdienst die van 10.00 tot 11.00 duurde heb ik weer kava geserveerd tot 12.30. Deze keer werd er een nieuwe lading in de houten kom gedaan. Ze goten de kava door een zakje gemaakt van katoen zodat het gezeefd werd. ’s Middags ben ik naar een tweede kerkdienst in de stad geweest in het hoofdkwartier zal ik maar zeggen van de kerk. Voordat de dienst begon waren de mensen al aan het zingen. Echt grappig als een liedje afgelopen was zette iemand spontaan een lied in en iedereen zong mee. In de kerk was een andere palangi (buitenlander) aanwezig. Het regende en hij kwam in zijn regenjas in de dienst binnen en nam allemaal foto’s en liep gewoon door de kerk tijdens de dienst. Echt heel onrespectvol. Dit vond Soni ook, want je mag wel achterin in de kerk foto’s maken als je heel stilletjes bent maar niet door het gangpad lopen tijdens de dienst. Na zijn foto’s genomen te hebben was hij weggegaan. Heel raar omdat ik hem niet ken en hij waarschijnlijk van een heel ander land komt dan ik, maar ik schaamde me wel voor hem.
Verloop onderzoek
Ik had deze week een paar tegenvallers in mijn onderzoek en een paar meevallers. Malia had me een paar namen van potentiële informanten gegeven en het dorp maar ook niet meer dan dat, dus ik wist niet hoe ik ze moest vinden. Ik ben toen naar Lineti gegaan en gevraagd of zij ze kende of dat ik ze anders in het telefoonboek op kon zoeken. Zij kende alleen de ouders van een nicht van Malia (maar daar had ik het telefoonnummer al van en had ik al gebeld) en ze wist van een ander te vertellen dat die niet echt een remigrant is omdat die heen en weer reist tussen Tonga en Australië en niet echt definitief in Tonga blijft wonen, zoals veel mensen doen. Die kon ik dus afschrijven. Verder zei ze dat Malia alleen de achternaam of voornaam van mensen had gegeven en het onmogelijk was die te vinden omdat er meerder mensen dezelfde naam hadden natuurlijk. Ik moet Malia dus even mailen of zij misschien telefoonnummers weet. Maar toen ging Lineti even nadenken of zij remigranten kenden en ze kwam er op vijf! Dus heb weer nieuwe informanten. Het zijn vooral familieleden van haar en één iemand die hier in de straat woont.
Verder zou ik nog gebeld worden door drie mensen die mij misschien konden helpen, maar die belden natuurlijk niet. Een daarvan was de eigenaar van een duur hotel hier in de buurt waar ik vorige week langs ben gegaan. Ben maar opnieuw langsgegaan en de receptioniste zei dat ze alles had doorgegeven maar dat hij het druk had. Heb met haar afgesproken dat ik vandaag zou langskomen. Ben benieuwd. De ander die zou bellen is Hene die mij drie informanten zou kunnen leveren, hij zou begin deze week bellen maar niet gedaan. Ik moet hem maar weer bellen voordat hij weer vertrekt naar Nederland. De derde was een nicht van Malia uit de Verenigde Staten wiens ouders remigranten zijn. Lineti zei dat ze me mee zou nemen naar die ouders omdat zij ze kende en ik dan een afspraak kon maken. Ik ben er heen gegaan, maar ze bleken echt heel oud te zijn. De moeder was van oorsprong een Amerikaanse en was in de negentig en had Alzheimer. Ik praatte met haar maar ze dacht elke keer dat ze in California was en ze zei om de vijf minuten hetzelfde. Niet echt geschikt voor een interview dus. De man kon geen engels en was dus ook niet geschikt voor een interview. Al zou ik een tolk hebben, hij was ook te oud. Ik heb het idee hun te interviewen dus maar laten varen.
Maar dat was er weer één minder. Maar ik heb toch één interview kunnen doen deze week. Ik had van Malia gehoord dat de eigenaresse van een hostel in de stad een remigrant was. Ik ben daar heen gegaan en kon meteen een afspraak maken voor de volgende dag en heb haar toen geïnterviewd. Daarnaast zei Soni dat ik de vrouw van zijn baas kon interviewen. Ik daar heen gegaan en begon het interview met een inleiding waar ik vragen over ging stellen en dergelijke. Ze keek heel moeilijk en begreep het niet. Ik nog een keer uitleggen en zij zei begin maar. Maar bij de eerste vraag bleek dat ze helemaal nooit geëmigreerd was!! Daarom begreep ze het niet. Het was allemaal een misverstand. Zij dacht dat ik vragen ging stellen over het bedrijf. Ben toen maar gestopt en heb haar bedankt voor haar tijd. Ze zei dat als ze iemand wist ze het me zou laten weten. Maar elke keer als mensen iemand voor me weten blijken het gedeporteerde Tonganen te zijn en die zijn niet geschikt voor mijn onderzoek omdat dat een heel ander verhaal is.
Dat was het weer voor deze keer. Het is weer een lang verhaal geworden.
Ciao en kus Karlijn
P.S.: met Britney gaat het goed. Ik neem nu elke dag na ofvoor eten een wandeling en dan gaat ze mee. Gisteren is ze zelfs blijven eten.
Afgelopen zondag zou ik met Soni naar de kerk gaan, hij zei dat die om 10.00 begon. Ik opgestaan, gedoucht en ontbeten maar Soni was er niet. Later kwam hij aan. Hij was naar de ochtendkerk om 5.00 gegaan en was daarna kava blijven drinken (zal zo verder uitleggen wat dat is). Om 9.00 zei hij zullen we gaan. Ik begreep niet waarom we al weg moesten omdat de kerk een paar meter verder in de straat is, maar ging maar mee. Toen we bijna bij de kerk waren zegt hij: jij gaat zo de kava serveren. Ik was een beetje verrast, ik wist namelijk niet wat ik moest doen. Maar ik kon natuurlijk moeilijk weigeren dus ik heb maar gewoon gedaan wat Soni zei dat ik moest doen.
De Kava drinkceremonie
Eerst even uitleggen wat kava precies is. Kava is een drankje dat er uitziet als water gemengd met zand, als modder dus. Het heeft een licht bruine kleur. Het is gemaakt van de grondwortel van de kavaplant (Piper methysticum). Als je het drinkt worden je tong en lippen gevoelloos en je er heel relaxed van (dit heb ik van de mensen die het drinken, heb het zelf nog niet geproefd). Het heeft blijkbaar een heel sterke smaak en velen vinden het niet lekker, maar drinken het toch omdat het deel uitmaakt van de ceremonie en het sociale en culturele leven van Tonga. Het nadeel van dit drankje is dat je er heel lui van wordt en als je veel drinkt kan je niks anders dan slapen. Niet echt handig als je de volgende dag moet werken om 8.30 en je de nacht ervoor tot 5.00 kava bent blijven drinken, zoals Soni soms. Ze maken het drankje nu van poeder van de wortels van de kava plant en niet meer helemaal zelf. Althans de vrouw maakte het eerder voor hun, maar nu kopen ze het poeder en mengen het volgens mij met water. Het drankje het Kava-Tonga. Traditioneel mogen alleen mannen drinken en moet een ongetrouwde vrouw de kava serveren. Dit gold ook voor de kava ceremonie die ik heb bijgewoond en daar zal ik nu mee verder gaan.
Bij de kerk was een apart gebouwtje waar allemaal mannen, vooral ouderen, in een kring zaten met voor hun enkele blikjes die als asbak dienden en waar ze restjes kava in kwijt konden. Verder hadden ze allemaal een halve kokosnoot als beker (net als die waar wij het Mongozobier uitdronken Roos en Lieke. Hmm heb daar nu wel zin in, maar dan moet ik in ander werelddeel zijn). Ik moest achter een hele grote houten kom zitten, aan het hoofd van de cirkel. Daar zat de Kava-Tonga in. Ik kreeg een soeplepel in de hand gedrukt en moest daarmee de kava in de kokosnootbekers schenken die de mannen aan beide zijden aanreikten. Ik moest wel eerst goed roeren want anders blijft de drap (de kava) op de bodem liggen. Ze vroegen of ik ook wat wilde, maar heb maar geweigerd omdat ik om 9.00 ’s kava drinken net nadat je ziek bent geweest niet zo’n goed idee vind. Zag er ook niet zo smakelijk uit, maar ik wil het wel een keer proberen. Soms moest ik wat zeggen zoals malo (dank u) of iets dergelijks, maar gelukkig fluisterde Soni het me allemaal in. Het was allemaal een beetje ongewennig.
De mannen drinken en kletsen. Vind het nog steeds raar zo vroeg zo'n drankje drinken voor kerk. Ook de pastoors drinken het en die moeten de kerkdienst nog leiden! De mannen die iets tegen me zeiden wilden allemaal met mij trouwen. Ik zei dat ze te oud voor mij waren en dat ze dan naar Nederland mee moesten komen. Toen zeiden ze dat ze 19 waren! Maar dat hoort bij Tonganen die maken echt de hele tijd grapjes. Je weet nooit of ze iets menen of dat ze gewoon zitten te geinen. De helft van de tijd of meer zijn het gewoon grapjes. Die mannen hebben het trouwens mooi voor elkaar. Bediend worden de hele dag en drinken en kletsen en het wordt nog als goed gezien ook! De kava drinkclubs horen bij de kerk. Als mannen dus kava gaan drinken gaan ze naar hun eigen kerk. En dat kan meerdere avonden in de week en op zondag de hele dag.
Na de kerkdienst die van 10.00 tot 11.00 duurde heb ik weer kava geserveerd tot 12.30. Deze keer werd er een nieuwe lading in de houten kom gedaan. Ze goten de kava door een zakje gemaakt van katoen zodat het gezeefd werd. ’s Middags ben ik naar een tweede kerkdienst in de stad geweest in het hoofdkwartier zal ik maar zeggen van de kerk. Voordat de dienst begon waren de mensen al aan het zingen. Echt grappig als een liedje afgelopen was zette iemand spontaan een lied in en iedereen zong mee. In de kerk was een andere palangi (buitenlander) aanwezig. Het regende en hij kwam in zijn regenjas in de dienst binnen en nam allemaal foto’s en liep gewoon door de kerk tijdens de dienst. Echt heel onrespectvol. Dit vond Soni ook, want je mag wel achterin in de kerk foto’s maken als je heel stilletjes bent maar niet door het gangpad lopen tijdens de dienst. Na zijn foto’s genomen te hebben was hij weggegaan. Heel raar omdat ik hem niet ken en hij waarschijnlijk van een heel ander land komt dan ik, maar ik schaamde me wel voor hem.
Verloop onderzoek
Ik had deze week een paar tegenvallers in mijn onderzoek en een paar meevallers. Malia had me een paar namen van potentiële informanten gegeven en het dorp maar ook niet meer dan dat, dus ik wist niet hoe ik ze moest vinden. Ik ben toen naar Lineti gegaan en gevraagd of zij ze kende of dat ik ze anders in het telefoonboek op kon zoeken. Zij kende alleen de ouders van een nicht van Malia (maar daar had ik het telefoonnummer al van en had ik al gebeld) en ze wist van een ander te vertellen dat die niet echt een remigrant is omdat die heen en weer reist tussen Tonga en Australië en niet echt definitief in Tonga blijft wonen, zoals veel mensen doen. Die kon ik dus afschrijven. Verder zei ze dat Malia alleen de achternaam of voornaam van mensen had gegeven en het onmogelijk was die te vinden omdat er meerder mensen dezelfde naam hadden natuurlijk. Ik moet Malia dus even mailen of zij misschien telefoonnummers weet. Maar toen ging Lineti even nadenken of zij remigranten kenden en ze kwam er op vijf! Dus heb weer nieuwe informanten. Het zijn vooral familieleden van haar en één iemand die hier in de straat woont.
Verder zou ik nog gebeld worden door drie mensen die mij misschien konden helpen, maar die belden natuurlijk niet. Een daarvan was de eigenaar van een duur hotel hier in de buurt waar ik vorige week langs ben gegaan. Ben maar opnieuw langsgegaan en de receptioniste zei dat ze alles had doorgegeven maar dat hij het druk had. Heb met haar afgesproken dat ik vandaag zou langskomen. Ben benieuwd. De ander die zou bellen is Hene die mij drie informanten zou kunnen leveren, hij zou begin deze week bellen maar niet gedaan. Ik moet hem maar weer bellen voordat hij weer vertrekt naar Nederland. De derde was een nicht van Malia uit de Verenigde Staten wiens ouders remigranten zijn. Lineti zei dat ze me mee zou nemen naar die ouders omdat zij ze kende en ik dan een afspraak kon maken. Ik ben er heen gegaan, maar ze bleken echt heel oud te zijn. De moeder was van oorsprong een Amerikaanse en was in de negentig en had Alzheimer. Ik praatte met haar maar ze dacht elke keer dat ze in California was en ze zei om de vijf minuten hetzelfde. Niet echt geschikt voor een interview dus. De man kon geen engels en was dus ook niet geschikt voor een interview. Al zou ik een tolk hebben, hij was ook te oud. Ik heb het idee hun te interviewen dus maar laten varen.
Maar dat was er weer één minder. Maar ik heb toch één interview kunnen doen deze week. Ik had van Malia gehoord dat de eigenaresse van een hostel in de stad een remigrant was. Ik ben daar heen gegaan en kon meteen een afspraak maken voor de volgende dag en heb haar toen geïnterviewd. Daarnaast zei Soni dat ik de vrouw van zijn baas kon interviewen. Ik daar heen gegaan en begon het interview met een inleiding waar ik vragen over ging stellen en dergelijke. Ze keek heel moeilijk en begreep het niet. Ik nog een keer uitleggen en zij zei begin maar. Maar bij de eerste vraag bleek dat ze helemaal nooit geëmigreerd was!! Daarom begreep ze het niet. Het was allemaal een misverstand. Zij dacht dat ik vragen ging stellen over het bedrijf. Ben toen maar gestopt en heb haar bedankt voor haar tijd. Ze zei dat als ze iemand wist ze het me zou laten weten. Maar elke keer als mensen iemand voor me weten blijken het gedeporteerde Tonganen te zijn en die zijn niet geschikt voor mijn onderzoek omdat dat een heel ander verhaal is.
Dat was het weer voor deze keer. Het is weer een lang verhaal geworden.
Ciao en kus Karlijn
P.S.: met Britney gaat het goed. Ik neem nu elke dag na ofvoor eten een wandeling en dan gaat ze mee. Gisteren is ze zelfs blijven eten.
-
09 Februari 2007 - 04:51
Jolien:
He Karlijn,
goed om van je te horen. Tof dat je toch behoorlijk wat mogelijkheden tot interviews hebt uitstaan. Hoe gingen je interviews tot nu toe? Die van mij duren gemiddeld een uur en die van jou? ik vraag me elke keer af of ik het wel goed doe en zo. ik ga denk ik volgende week wat meer richten op het uittypen en coderen van interviews. Ik heb er nu pas 5 uitgetypt en pas 1 volledig gecodeert en ik wil niet te veel achterop raken. anders kan ik ook moeilijk refelcteren en zo. Ik moet nu gaan want ik heb een interview. Morgen zet ik mijn verhaal op internet dus spreken we elkaar dan wel weer!
liefs Jolien -
09 Februari 2007 - 07:51
Wieke:
oook een interresant onderzoek: het effekt van verdovende middelen zoals kava en qat op de arbeidsparticipatie, het lijkt vooral de mannen rustig te moeten houden daar waar niets te beleven is. Volgens mij moet je je informanten juist in de toeristen industrie zoeken, daar valt geld te verdienen en daarom komen mensen terug, onsucsesvol kom je niet terug, of je moet schrijver zijn of zo. Sukses met de volgende en liefs -
09 Februari 2007 - 10:51
Anke:
Heey curly!
Mmh lastig zeg met je onderzoek. Heb je wel t idee dat t een beetje vorm krijgt of niet? Anders moet je je onderzoeksvraag maar omgooien naar gedeporteerden tonganen ofzo?
Anyway! Veel succes en ik ben blij dat t zo goed gaat met Britney!
Neem je wat Kava voor ons mee? Is leuk voor tijdens de cocktail-karaoke avond! Ben wel benieuwd hoe 'Love hurts' klinkt na een paar glaasjes / kokosnoten kava! haha!
Toitoitoi en veel liefs kus anke
-
09 Februari 2007 - 18:21
Magdalena En Pia:
Misschien moet je naar een of andere leidende figuur gaan om namen te krijgen b.v. een pastor/dominee of zo om mensen te werven? Of is dat een heel rare opmerking?
Maandag komt voor Pia de elektrische rolstoel. Gelukkig, want ze sleept zich voort aan de rollator.
Je vervangster Sonja werkt prima en is erg aardig. Met Carnaval komt haar Duitse moeder uit Koblenz over en zal ons bezoeken. Nou is Duits niet mijn beste taal maar... Nou ja, we zien wel.
Tot het volgende bericht.
Ik vind het enig je berichten te lezen.
-
10 Februari 2007 - 10:49
Henk:
Leuk berichtje in de krant deze week:
Varkens vissen op Tonga
Op het Zuidzee-eiland Tonga doorwoelen varkens het strand op zoek naar mosselen, algen en kreeften. Moedige soortgenoten begeven zich zelfs tot hun buik in het water om vissen te vangen, zo heeft het Duitse blad Mare bericht.
Via deze eigengereide voedselstrategie wisselen deze borsteldieren hun vooral uit kokosnoten bestaande menu af en krijgen ze meer eiwitten binnen.
"In wezen kunnen varkens wel degelijk zwemmen, maar tamme varkens doen dat normaal niet vrijwillig", citeert het tijdschrift professor Michael Wendt van de Veterinaire Hogeschool van Hannover.
Vermoedelijk heeft het vooruitzicht op een smakelijke dis de intelligente (!) dieren ertoe bewogen zich in de voor hen vreemde omgeving te wagen. Bij de bewoners van Tonga is het vlees van de zwijnen zeer geliefd omdat het merkelijker zouter en smakelijker is dan dat van de gewone tamme varkens.
De door Europese ontdekkers ingevoerde dieren lopen vrij rond op het eiland en struinen rond naar voedsel. -
11 Februari 2007 - 22:17
Maaaalo Karlijn:
Ik ben een maand op Tonga geweest..
Voor meer info kijk maar op nissy.waarbenjij.nu
Wie weet heb je er nog wat aan?!
Je kan altijd ff contact met me opnemen.
Veel suc6 en plezier.
En Kava kan je gewoon driken hoor!!!
Hahaha, zit geen alcohol in!
Grtjs Niske
-
13 Februari 2007 - 20:08
Christa:
Kort berichtje?? :p Het is een leuk verhaal geworden! Ook al zit het je soms een beetje tegen wat betreft je onderzoek, volgens mij ben je er toch echt wel goed mee bezig! En het klinkt ook alsof je het al best goed naar je zin hebt daar! Interessante ervaringen en volgens mij heb je ook goede contacten! Maar niet op de huwelijksaanzoeken ingaan, he, want we willen je nog terug zien in nederland! ;)
x Chris -
17 Februari 2007 - 09:34
Rena:
Heyyy meis! Echt leuk om te lezen wat jij daar allemaal uitspookt:) Hoop dat 't wat beter gaat met je onderzoek..
Kava..sounds intresting:)hahhah...
XXX Rena -
18 Maart 2007 - 18:59
Hene:
Hi Karlijn
just got back in the Netherlands ,trip was long as expected.but no problems,Hows Soni? chat to you later
Ófa atu
Hene.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
