week 2
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
30 Januari 2007 | Tonga, Nuku'alofa
Malo e lelei ki he pongipongini (goede morgen, voor jullie althans),
Ik begin al, zoals ik in het vorige berichtje al zei, een beetje te wennen aan het leven hier. Maar ik moet oppassen. Ik moet niet teveel het Tongaanse leventje over gaan nemen anders komt er niets van mijn onderzoek! Vandaag zijn de scholen weer begonnen en dus heb ik besloten ook echt te gaan beginnen. En daarnaast gaat Malia en de familie van Malia die nu ook in het huis verblijft vandaag en overmorgen weg naar huis in Nieuw-Zeeland en Australië. Vorige week maar een paar dingentjes voor mijn onderzoek gedaan. Ik heb mijn interviewguide helemaal afgemaakt en in het engels vertaald en daarnaast heb ik op één A-4tje een uitleg gegeven in het engels van mijn onderzoek mochten informanten dat op voorhand willen. Nu moet ik informanten gaan zoeken en interviewen. Maar daar maak ik mij geen zorgen over. Malia heeft al namen van 15 potentiële informanten opgeschreven. Het enige is dat ik met ze in contact moet zien te komen en ze moet vinden. Ik ben al langs een echtpaar geweest en die mocht ik interviewen. Ik moet alleen nog een afspraak maken. Ik ga vanavond maar even langs. Ze gaan overdag naar hun plantage. Verder kan ik nog de ouders van de nicht van Malia die hier nu ook is (woont in de buurt van San Fransisco) interviewen. Die moet ik ook nog bellen. Daarnaast heb ik nog de broer van Henny en hij kent ook nog mensen bij de Nieuw Zeelandse immigratie die remigrant zijn. Verder heeft Kupa (neefje van Malia) ook nog vrienden zei hij en daar zou hij me mee naar toe nemen. En er zijn nog drie informanten die in een duur hotel werken die remigrant zijn. Ik moet daar dus ook heen gaan. Hoop dat ze me er daar in laten. Al met al gaat het vinden met informanten voorspoedig. Het enige is dat ze nog al druk zijn (ja, toch dus). En het vervelende is dat ik geen telefoon heb en ze dus niet met mij in contact kunnen komen en dat ik ze niet kan bellen. Misschien kan ik wel een telefoon lenen om op te bellen, maar ze kunnen mij dan niet terugbellen. Is lastig.
Vorige week eigenlijk vooral gerelaxt. Maar heb wel mijn visum alvast verlengt. Was echt duur. Ik moest 173 Tongaanse dollars betalen (volgens de lonely planet is 1 euro 2,47 Tongaanse dollars. Ik weet niet of dat nog steeds zo is in verband met de rellen in november en het boek een jaar oud is). Met het visum verlengen ben ik in aanraking gekomen met een soort van Tongaanse corruptie. Ik moest mijn visum verlengen bij het immigratiebureau en moest heel lang wachten totdat het allemaal geregeld was. Sione (broer van Malia) was mee omdat hij toevallig ook daar wat moest regelen. Hij moest een paspoort ophalen van één van zijn kinderen. Het duurde allemaal echt heel lang en werd steeds drukker. Daarnaast moest Sione ’s middags terugkomen omdat ze paspoorten alleen ’s middags afgaven. Daar had hij geen zin in. Toen zag hij een neef van hem die chauffeur was van volgens mij een minister. Ze praten even en de neef ging even weg en waar kwam hij mee terug? Het paspoort van Sione. Sione vroeg toen of ik mijn naam even wilde opschrijven op een papiertje en dat gaf hij aan zijn neef. Geen seconde later kreeg ik mijn paspoort en visum. Erg hé! En ik heb meegewerkt aan deze vorm van corruptie.
Ik heb ook voor het eerst rugby gespeeld. Begreep het eerst nog niet helemaal. Wat wij hebben gespeeld is touch nog wat. De bedoeling is dat je met jouw team de bal aan de andere kant krijgt en daar de grond raakt met de bal, dan heb je een punt. Je kunt rennen en de bal overgooien naar je medespeler om langs de leden van het andere team te komen. Als je getikt wordt moet je de bal naar een medespeler gooien en die mag niet voor je staan maar die moet achter je staan. Ben nog niet zo goed. Vooral niet in de bal schoppen wat je ook soms moet doen.
Zaterdag was er een BBQ ter ere van het dochtertje van Malia Francis die één is geworden en ter ere van de verjaardag van het nichtje Ivy die 15 is geworden. Was heel anders dan in Nederland. Er was echt heel veel eten en vlees. Maar dit werd van te voren bereidt in plaats van op het feest zelf zoals in Nederland. Het eten was dus koud toen het uiteindelijk gegeten werd. Er waren drie dozen vol met vlees en er was ook nog een varken geslacht en geroosterd. Daarnaast waren er zoete aardappel, taro, vis in tarobladeren en er was één salade van komkommer en tomaat. Ik heb die salade vooral gegeten om aan mijn groentes te komen, want die eten ze hier inderdaad bijna niet. Verder is het gebruikelijk dat de mensen die het eten bereidt hebben pas eten als iedereen gegeten heeft en de restjes dus krijgen en eet iedereen met zijn vingers. Ook anders dan bij ons. En ten derde kan iedereen eten meenemen na afloop, soort doggybag idee. Dit gebeurt ook allemaal op kerkfeesten waar ik gister ook heen ben gegaan, dan bedoel ik niet het BBQ’en maar de gebruiken.
Ik zou naar de kerk gaan met Sony (broer van Malia waar bij ik in huis woon). Maar die had veel gedronken op het feest en was niet wakker. Ik ben toen maar met de meiden (dochters en nichtjes Malia) gegaan naar hun kerk. Dezelfde als vorige week. Op de terugweg kwamen we langs Sony zijn kerk en daar stond hij. Toen vroeg hij of ik mee wilde naar zijn kerkfeest en dat heb ik gedaan. Was weer ontzettend veel eten in allemaal plastic bakjes. Dit keer nog meer dan de vorige zondag bij de andere kerk. En er was ook taart en ijs. Maar het was 11.45 en dan kan ik nog steeds niet veel eten. Voor hun is dit geen probleem. Ze eten dan al alsof het avondeten is met varken, vis en weet ik het allemaal nog meer. Ik heb maar vooral fruit gegeten. Ik begrijp trouwens nog steeds niet wat het verschil is tussen de kerk van Sony en die van de meiden. Lijkt allemaal hetzelfde en ze weten zelf het verschil ook niet. Wat ook grappig is, is dat wanneer je naar de dienst luistert in de ene kerk je de andere kerk ook kan horen. Ze zijn zo dicht op elkaar gebouwd! Dus dan wordt er gepreekt in de kerk waar jij zit, maar hoor je ze zingen in de andere kerk. Het gaat gewoon door elkaar.
Dit heb ik allemaal gisteren geschreven. Ik wilde het toen op mijn site zetten, maar het internetcafé was dicht. Ik ben er twee keer in de hitte heen gelopen, maar tevergeefs. Op de deur staat maandag t/m zaterdag van 10 tot 10 en ik heb het voor de zekerheid nog aan de eigenaar gevraagd. Maar alles gaat hier Tongan time dus je moet er niet vanuit gaan. Gisteren (dus maandag) afscheid genomen van Malia, Francis en Nana (dochters Malia). Nana en Malia gingen terug naar Nieuw Zeeland en Francis ging voor een week naar de ouders van haar vader en gaat volgende week naar Nieuw Zeeland. Nu sta ik er dus alleen voor en kan Malia me niet meer helpen. Maar vooralsnog gaat het voorspoedig. Ik heb namelijk gisteren een afspraak gemaakt voor mijn eerste interview. Vandaag om 19:00 ga ik die afnemen als het goed is. Spannend!! Hoop dat alles goed gaat. Verder heb ik gisteren mijn was gedaan op de oude manier, dus met de hand in een teil water. Ik had na afloop een hoofd als een tomaat want het was zeer heet. Heb ik ten minste iets aan beweging gedaan, want ik zit of lig veel en naast het af en toe lopen naar het internetcafé doe ik niet veel aan beweging. Niet dat het wassen van kleren nou een goede oefening is, maar ja is toch iets. Toch ben ik nog niet zo dik als een Tongaan, want ik doe nog niet helemaal mee met de eetfestijnen en omdat het zo heet is heb ik niet zoveel honger. Val nu eerder af dan dat ik aankom. Maar krijg wel vet eten binnen, want ze eten echt alles van het varken vooral het vet. Dus misschien als ik terugkom in Nederland zie ik er toch uit als een Tongaan.
Nou dit was het weer voor nu. Ik heb volgens mij al genoeg geschreven. Ik zal proberen foto's erop te zetten. Maar weet niet of dat gaat lukken. Het internet en de computers zijn heel traag
Kus Karlijn
Ik begin al, zoals ik in het vorige berichtje al zei, een beetje te wennen aan het leven hier. Maar ik moet oppassen. Ik moet niet teveel het Tongaanse leventje over gaan nemen anders komt er niets van mijn onderzoek! Vandaag zijn de scholen weer begonnen en dus heb ik besloten ook echt te gaan beginnen. En daarnaast gaat Malia en de familie van Malia die nu ook in het huis verblijft vandaag en overmorgen weg naar huis in Nieuw-Zeeland en Australië. Vorige week maar een paar dingentjes voor mijn onderzoek gedaan. Ik heb mijn interviewguide helemaal afgemaakt en in het engels vertaald en daarnaast heb ik op één A-4tje een uitleg gegeven in het engels van mijn onderzoek mochten informanten dat op voorhand willen. Nu moet ik informanten gaan zoeken en interviewen. Maar daar maak ik mij geen zorgen over. Malia heeft al namen van 15 potentiële informanten opgeschreven. Het enige is dat ik met ze in contact moet zien te komen en ze moet vinden. Ik ben al langs een echtpaar geweest en die mocht ik interviewen. Ik moet alleen nog een afspraak maken. Ik ga vanavond maar even langs. Ze gaan overdag naar hun plantage. Verder kan ik nog de ouders van de nicht van Malia die hier nu ook is (woont in de buurt van San Fransisco) interviewen. Die moet ik ook nog bellen. Daarnaast heb ik nog de broer van Henny en hij kent ook nog mensen bij de Nieuw Zeelandse immigratie die remigrant zijn. Verder heeft Kupa (neefje van Malia) ook nog vrienden zei hij en daar zou hij me mee naar toe nemen. En er zijn nog drie informanten die in een duur hotel werken die remigrant zijn. Ik moet daar dus ook heen gaan. Hoop dat ze me er daar in laten. Al met al gaat het vinden met informanten voorspoedig. Het enige is dat ze nog al druk zijn (ja, toch dus). En het vervelende is dat ik geen telefoon heb en ze dus niet met mij in contact kunnen komen en dat ik ze niet kan bellen. Misschien kan ik wel een telefoon lenen om op te bellen, maar ze kunnen mij dan niet terugbellen. Is lastig.
Vorige week eigenlijk vooral gerelaxt. Maar heb wel mijn visum alvast verlengt. Was echt duur. Ik moest 173 Tongaanse dollars betalen (volgens de lonely planet is 1 euro 2,47 Tongaanse dollars. Ik weet niet of dat nog steeds zo is in verband met de rellen in november en het boek een jaar oud is). Met het visum verlengen ben ik in aanraking gekomen met een soort van Tongaanse corruptie. Ik moest mijn visum verlengen bij het immigratiebureau en moest heel lang wachten totdat het allemaal geregeld was. Sione (broer van Malia) was mee omdat hij toevallig ook daar wat moest regelen. Hij moest een paspoort ophalen van één van zijn kinderen. Het duurde allemaal echt heel lang en werd steeds drukker. Daarnaast moest Sione ’s middags terugkomen omdat ze paspoorten alleen ’s middags afgaven. Daar had hij geen zin in. Toen zag hij een neef van hem die chauffeur was van volgens mij een minister. Ze praten even en de neef ging even weg en waar kwam hij mee terug? Het paspoort van Sione. Sione vroeg toen of ik mijn naam even wilde opschrijven op een papiertje en dat gaf hij aan zijn neef. Geen seconde later kreeg ik mijn paspoort en visum. Erg hé! En ik heb meegewerkt aan deze vorm van corruptie.
Ik heb ook voor het eerst rugby gespeeld. Begreep het eerst nog niet helemaal. Wat wij hebben gespeeld is touch nog wat. De bedoeling is dat je met jouw team de bal aan de andere kant krijgt en daar de grond raakt met de bal, dan heb je een punt. Je kunt rennen en de bal overgooien naar je medespeler om langs de leden van het andere team te komen. Als je getikt wordt moet je de bal naar een medespeler gooien en die mag niet voor je staan maar die moet achter je staan. Ben nog niet zo goed. Vooral niet in de bal schoppen wat je ook soms moet doen.
Zaterdag was er een BBQ ter ere van het dochtertje van Malia Francis die één is geworden en ter ere van de verjaardag van het nichtje Ivy die 15 is geworden. Was heel anders dan in Nederland. Er was echt heel veel eten en vlees. Maar dit werd van te voren bereidt in plaats van op het feest zelf zoals in Nederland. Het eten was dus koud toen het uiteindelijk gegeten werd. Er waren drie dozen vol met vlees en er was ook nog een varken geslacht en geroosterd. Daarnaast waren er zoete aardappel, taro, vis in tarobladeren en er was één salade van komkommer en tomaat. Ik heb die salade vooral gegeten om aan mijn groentes te komen, want die eten ze hier inderdaad bijna niet. Verder is het gebruikelijk dat de mensen die het eten bereidt hebben pas eten als iedereen gegeten heeft en de restjes dus krijgen en eet iedereen met zijn vingers. Ook anders dan bij ons. En ten derde kan iedereen eten meenemen na afloop, soort doggybag idee. Dit gebeurt ook allemaal op kerkfeesten waar ik gister ook heen ben gegaan, dan bedoel ik niet het BBQ’en maar de gebruiken.
Ik zou naar de kerk gaan met Sony (broer van Malia waar bij ik in huis woon). Maar die had veel gedronken op het feest en was niet wakker. Ik ben toen maar met de meiden (dochters en nichtjes Malia) gegaan naar hun kerk. Dezelfde als vorige week. Op de terugweg kwamen we langs Sony zijn kerk en daar stond hij. Toen vroeg hij of ik mee wilde naar zijn kerkfeest en dat heb ik gedaan. Was weer ontzettend veel eten in allemaal plastic bakjes. Dit keer nog meer dan de vorige zondag bij de andere kerk. En er was ook taart en ijs. Maar het was 11.45 en dan kan ik nog steeds niet veel eten. Voor hun is dit geen probleem. Ze eten dan al alsof het avondeten is met varken, vis en weet ik het allemaal nog meer. Ik heb maar vooral fruit gegeten. Ik begrijp trouwens nog steeds niet wat het verschil is tussen de kerk van Sony en die van de meiden. Lijkt allemaal hetzelfde en ze weten zelf het verschil ook niet. Wat ook grappig is, is dat wanneer je naar de dienst luistert in de ene kerk je de andere kerk ook kan horen. Ze zijn zo dicht op elkaar gebouwd! Dus dan wordt er gepreekt in de kerk waar jij zit, maar hoor je ze zingen in de andere kerk. Het gaat gewoon door elkaar.
Dit heb ik allemaal gisteren geschreven. Ik wilde het toen op mijn site zetten, maar het internetcafé was dicht. Ik ben er twee keer in de hitte heen gelopen, maar tevergeefs. Op de deur staat maandag t/m zaterdag van 10 tot 10 en ik heb het voor de zekerheid nog aan de eigenaar gevraagd. Maar alles gaat hier Tongan time dus je moet er niet vanuit gaan. Gisteren (dus maandag) afscheid genomen van Malia, Francis en Nana (dochters Malia). Nana en Malia gingen terug naar Nieuw Zeeland en Francis ging voor een week naar de ouders van haar vader en gaat volgende week naar Nieuw Zeeland. Nu sta ik er dus alleen voor en kan Malia me niet meer helpen. Maar vooralsnog gaat het voorspoedig. Ik heb namelijk gisteren een afspraak gemaakt voor mijn eerste interview. Vandaag om 19:00 ga ik die afnemen als het goed is. Spannend!! Hoop dat alles goed gaat. Verder heb ik gisteren mijn was gedaan op de oude manier, dus met de hand in een teil water. Ik had na afloop een hoofd als een tomaat want het was zeer heet. Heb ik ten minste iets aan beweging gedaan, want ik zit of lig veel en naast het af en toe lopen naar het internetcafé doe ik niet veel aan beweging. Niet dat het wassen van kleren nou een goede oefening is, maar ja is toch iets. Toch ben ik nog niet zo dik als een Tongaan, want ik doe nog niet helemaal mee met de eetfestijnen en omdat het zo heet is heb ik niet zoveel honger. Val nu eerder af dan dat ik aankom. Maar krijg wel vet eten binnen, want ze eten echt alles van het varken vooral het vet. Dus misschien als ik terugkom in Nederland zie ik er toch uit als een Tongaan.
Nou dit was het weer voor nu. Ik heb volgens mij al genoeg geschreven. Ik zal proberen foto's erop te zetten. Maar weet niet of dat gaat lukken. Het internet en de computers zijn heel traag
Kus Karlijn
-
30 Januari 2007 - 07:34
De Bank:
1 EURO = 2,63 Tongan Dollars -
30 Januari 2007 - 08:23
Mama:
mooi dat je je contacten al hebt, 1 Euro is 2,63 tongaanse dollar, staat onderaan je site! groeten van pake en oma -
30 Januari 2007 - 09:07
Laura (zeist):
Hey Karlijn,
Wel super dat je je draai nu wat meer gevonden hebt. Alle succes gewenst!
Liefs Laura -
30 Januari 2007 - 09:26
Saskia:
Hoi,
Super goed dat je nu al zoveel ingangen hebt voor informanten! En als je terug bent gaan we wel een vega groenten BBQ houden ;)
Met mij gaat het iets minder voorspoedig, ben ziek. Hoest de longen zowat uit mijn lijf en had zondag 39,5 graad koorts. Maar kan je geruststellen: koorts is gezakt.
Heel veel plezier en succes straks (tis geloof ik bijna vanavond daar)
Sas -
30 Januari 2007 - 09:59
Anke:
Heey sexy!
Nou als je terugkomt met t kleurtje van een Tongaan dan is dat niet zo heel verkeerd toch!?
Leuk dat je rugby hebt gespeeld! Je hebt een soort van 'soft rugby' gespeeld. ipv elkaar onderuit te beuken tik je elkaar aan. Is vast beter voor je. Vooral als je nog in de groei bent.
Wat jammer dat de scholen weer zijn begonnen. Moet je vriendinnetje nu ook weer naar school?
En wat tof: Een kerkfeest! Klinkt heel gaaf. Is vast een soort Tongaanse rave ofzo!?
Love Ya! En nog maar 3,5 maand en dan lig je weer in mijn armen. Dan wordt t hier al lente en kunnen we lekker in de tuin ontbijten!
kusje anke -
30 Januari 2007 - 12:09
Anke Van Umoja:
hey karlijn,
wat leuk allemaal om te lezen! ben benieuwd hoe je intervieuw is gegaan... verder ben ik ook benieuwd naar het tongaanse leven, waar je woont, hoe de kerken eruit zien. zou inderdaad leuk zijn om fotos te zien!! veel succes nog en veel plezier!!
groetjes anke -
30 Januari 2007 - 12:11
Marrit:
Bedankt voor je berichtje!Het is aan de ene kant jammer dat je nog geen 'palangi's' hebt leren kennen, maar aan de andere kant: ik leer weer niet zo snel Surinaamse jongeren kennen omdat we altijd met een groep 'bakra's' zijn.Ik vind het heel dapper dat je doorzet en alle tegenslagen zo doorstaat. Nu lekker hard aan de studie, dan komt er ook weer wat structuur in je leven daar!(herken heel erg het gebrek aan lichaamsbeweging,ga nu maar wat oefeningetjes thuis proberen)Succes met je interviews en zet em op meid! -
30 Januari 2007 - 13:45
Marieke:
Heej Karly meid,
Goed dat je al zo veel interviewmogelijkheden hebt...hoop dat t interviewen goed gaat, maar daar heb ik alle vertrouwen in. Ik bedoel sinds ik jouw observatie en interview skills in de V&D heb gezien weet ik dat je alles in je hebt om een goede veldwerker te worden (ik bedoel, we worden door Oane bij methoden gebruikt! -zing even het liedje over Oane, nu daar op Tonga, daar word je vast even heeeeel blij van, misschien wil Britney ook wel meezingen?)
Maarrem, eet nog een lekker stuk varken, maak dr een mooi onderzoek van en t is ook niet erg om af en toe even te ontspannen in die hangmat in de zon onder die palmboom. Dat betekent niet dat je lui bent, dat betekent dat je van de geneugten des levens profiteert. En als de Tonganen ook zo leven, dan moet je eigenlijk wel lui en dik worden toch? Anyways, hier alles ok. Werken en relaxen etc. Ik mis je! Veel liefs MK
p.s. ben heeeel erg benieuwd naar foto's, hoop dat je snel wat kan plaatsen...Ciao! Ole ola -
30 Januari 2007 - 18:57
Ita:
Hoi Karlijn, ik vind je ontzettend dapper. Tis mooi meegenomen om in Tonga-tongaland te zijn maar je moet wel lef hebben om in je eentje overal op af te stappen! Ik hoop dat je leuke reacties en medewerking op je interviews krijgt. kusjes van ons allen. -
30 Januari 2007 - 23:10
Carolienepien:
Hoi Karlijn,
Wat fijn dat je je draai al steeds meer gevonden hebt. Fijn ook dat je nu met het onderzoek kunt starten. Ik kan me voorstellen dat je wat tijd nodig had om te aclimatiseren in zo'n andere cultuur. Ik ben erg benieuwd naar foto's! Heb je je muziek instrument al gebruikt? ;)
zie uit naar je volgende bericht,
liefs Carolien -
31 Januari 2007 - 05:19
Dorien:
Hee Karlijn goed dat je met je onderzoek bent gestart nu! Ik ben ook maar 'ns begonnen! komt helemaal goed met ons hoor! Veel succes en enjoy!!! Liefs Dorien -
31 Januari 2007 - 13:41
Marrit Van De Studie:
Hee meis,
leuk om te lezen hoe het jouw daar gaat enne lekker gewoon alles op je af later komen! Dikke knuffels en veel suc6
liefs marrit -
01 Februari 2007 - 18:05
Christa:
Hey Tongaantje!
Hoe gaat 't? Heb je 't goed naar je zin? Echt knap van je dat je al zo goed aan je onderzoek begint! Jammer dat je nog geen foto's hebt, maar alleen al op basis van je verhaal kan ik me een redelijk beeld vormen van de situatie waarin je zit. En de hitte? Fijn? Of verlang je toch wel naar de Nederlandse kou?
Heel veel succes weer met alles, zoals interviewen en nuttig 'sporten', volgens mij beweeg je nog wel meer dan ik! Mochten we allebei als Tongaan terugkomen in Nederland, dan kunnen we altijd nog samen gaan sporten of kleren wassen! :D Tot je volgende update!
x Christa -
01 Februari 2007 - 19:51
Petra Brandsen:
Malo e lelei,
Leuk hoor om weer eens over Tonga te lezen. Staat Nuku'alofa nog een beetje overeind of is het echt een grote puinhoop nu?!
Succes met je onderzoek en veel plezier nog.
Nofo a! Petra Brandsen (of is het toch 'Alu a?!)
P.S.: Mochten de kerkdiensten op zondag je neus uitkomen, Pangaimotu is best een leuke bestemming op een saaie zondag. Kun je mooi snorkelen en wat palangi's ontmoeten :)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
